Miesięczne archiwum: Maj 2011

Rabarbar, truskawki i hibiskus, czyli majowe przetwory

30 Maj 2011 98 odpowiedzi

‚
Weekend upłynął mi (między innymi) pod znakiem pierwszych wiosennych rabarbarowo-truskawkowych przetworów. Sporo mam jeszcze planów, obawiam się jednak, że – jak zwykle ;) – na wszystko nie starczy mi czasu…
Ale przejdźmy do weekendowych konkretów :)
Na początek był dżem truskawkowy z kwiatami czarnego bzu, o którym już Wam wspominałam (przepis tutaj – klik). Tym razem zrobiłam też drugą jego wersję, z dodatkiem rabarbaru, a kwiaty (pozbawione gałązek) pozostawiłam tym razem w dżemie (pomysł zaczerpnięty od Christine Ferber). Pod koniec smażenia dodałam też nieco naturalnej pektyny owocowej (ok. 2 łyżeczki), nie chciałam bowiem zbytnio przedłużać smażenia.

Co do naturalnej pektyny owocowej (zazwyczaj pozyskiwana jest ona z jabłek), dopiszę tylko iż jej dodatek przydatny jest przy robieniu dżemów z owoców zawierających mało pektyny (jak truskawki np.) w przypadku, gdy nie chcemy używać olbrzymich ilości cukru (dla mnie przetwory gdzie na kilogram owoców dodaje się kilogram cukru są praktycznie niejadalne…) lub gdy nie chcemy smażyć dżemu w nieskończoność. Jeśli doddamy pektyny tylko trochę, nie otrzymamy ‘żelowej’ galaretki, a naprawdę idealną ‘dżemową’ konsystencję, pektyna pomoże bowiem np. owocom puszczającym dużo soku szybciej się ściąć (o pektynie wspominałam również tutaj – klik).
‚

Dżem truskawkowo-rabarbarowy z kwiatami czarnego bzu

(pierwotna wersja truskawkowa tutaj – klik, oryginał na blogu Pinkcake – klik)

proporcje na ok. 700 ml dżemu

ok. 450 g truskawek*
ok. 550 g rabarbaru*
ok. 350-400 g cukru (użyłam jasnego trzcinowego)
5 kwiatostanów dzikiego bzu czarnego
1 łyżka soku z cytryny
otarta skórka z 1/2 cytryny
opcjonalnie – naturalna pektyna owocowa

*waga owoców po przygotowaniu

Truskawki opłukać, odszypułkować, osuszyć i pokroić w ćwiartki; rabarbar umyć, osuszyć i pokroić na 1-1,5 cm kawałki. Owoce zasypać cukrem wymieszanym ze skórką cytrynową i odstawić. Kiedy owoce puszczą sok, dodać sok z cytryny i zacząć smażyć owoce na wolnym ogniu. W międzyczasie przygotować kwiaty bzu (po eksmisji ewentualnych ich mieszkańców ;)), odcinając jak najwięcej zielonych gałązek i pozostawiając możliwie jak najwięcej samych kwiatów. Mniej więcej w połowie smażenia dodać kwiaty do owoców i smażyć do uzyskania odpowiedniej konsystencji (jeśli dżem nadal jest zbyt płynny, pod koniec smażenia możemy dodać odrobinę naturalnej pektyny).
Gorący dżem przełożyć do czystych, suchych słoiczków, szczelnie zakręcić i ewentualnie zapasteryzować – uwaga : pasteryzacje polecam tylko w przypadku, jeśli nie używamy pektyny.
(więcej o pasteryzacji tutaj – klik)

* * *

‚

‚
Kilka miesięcy temu, w jednej z nowo zakupionych książek, spodobał mi się przepis na mini tarty z rabarbarowo-hibiskusowym nadzieniem (konkretnie rzecz biorąc, zaintrygował mnie smak nadzienia właśnie). Dlatego gdy na początku maja zobaczyłam u Noblevy dżem rabarbarowy z hibiskusem wiedziałam, że muszę go zrobić! :)
Dżem jest bardzo smaczny, choć jeśli rabarbar którego użyjemy jest mało słodki, trzeba będzie dodać nieco więcej cukru. Dlatego właśnie i tym razem postanowiłam ‘ożenić’ rabarbar ze słodkimi truskawkami, hibiskus bowiem świetnie i do nich pasuje.
‚

suszone kwiaty hibiskusa

‚
Oprócz specyficznego, lekko kwaskowego posmaku kwiaty hibiskusa nadają również pięknego koloru, co jest dodatkowym atutem tego dżemu. Przyznaję, że po raz pierwszy użyłam hibiskusa do wyrobu dżemu, do tej pory bowiem używałam go tylko do przygotowywania syropu (do deserów czy koktajli) lub orzeźwiającego napoju na upalne dni. Ale o tym będzie już za kilka dni…

‚

Rabarbarowo-truskawkowy dżem z kwiatami hibiskusa

proporcje na ok. 700 ml dżemu

ok. ¾ szklanki suszonych kwiatów hibiskusa
ok. ¾ szklanki wody
ok. 120 g cukru (użyłam trzcinowego)

350 g rabarbaru*
300 g truskawek*
+ cukier do smaku

*waga owoców po przygotowaniu

Owoce umyć i osuszyć. Rabarbar pokroić na 1-1,5 cm kawałki, truskawki odszypułkować i przekroić na połówki.
Kwiaty hibiskusa zalać wodą i odstawić na kilka minut; przełożyć je do garnka i zalać wodą z moczenia (jeśli na dnie są jakieś nieczystości – wodę uprzednio przecedzić). Dodać cukier i gotować kwiaty ok. 10 –15 minut, aż całość nabierze konsystencji syropu (jak radzi Nobleva, po ugotowaniu możemy kwiaty przełożyć na deskę i pokroić je, jeśli znalazły się w nich jakieś twarde kawałki). Następnie do gorącego syropu dodać rabarbar i truskawki i smażyć do otrzymania odpowiedniej konsystencji (podczas smażenia dodać cukru, jeśli dżem jest za mało słodki). Przełożyć do czystych, suchych słoiczków, szczelnie zakręcić i ewentualnie zapasteryzować.
(więcej o pasteryzacji tutaj – klik)

A jeśli – tak jak ja – jesteście również wielbicielami różanych smaków, to dżem ten możecie też przygotować z dodatkiem odrobiny wody różanej właśnie – jest pyszny!
(do jednej porcji dodałam ok. 2 łyżek wody różanej)

‚

* * *

I na koniec polecam Wam jeszcze dwa wcześniejsze rabarbarowo-truskawkowe dżemy – klik, a także skandynawski hiram (pyszny dżem rabarbarowy z imbirem) oraz chutney z rabarbaru – klik
(zdjęcia nie są może zbytnio zachęcające, zaręczam jednak, że smak wart jest wypróbowania ;))

‚
Pozdrawiam serdecznie i życzę Wam miłego tygodnia!

‚

Już pora! Syrop z kwiatów czarnego bzu.

25 Maj 2011 100 odpowiedzi

‚

Już dwa tygodnie temu wspominałam Wam, że zaczyna kwitnąć czarny bez. Nie wiem, jak wygląda to aktualnie w PL, tutaj jednak sezon na kwiaty czarnego bzu jest już w pełni, pora więc pomyśleć o przetworach z ich udziałem.
Pamiętajmy, by kwiaty zbierać zawsze w suchy dzień i najlepiej rano / do południa, o ile mamy taką możliwość. Wybierajmy te drzewa, które rosną w miejscach jak najbardziej oddalonych od głównych dróg. Zbierajmy te kwiatostany, które wyglądają świeżo, mają jasny kolor i są w początkowej, a nie w końcowej fazie kwitnienia (te przekwitające nadadzą cierpkiego, gorzkiego smaku).
‚

‚
Niestety w cieple ścięte kwiaty dosyć szybko żółkną, dlatego najlepiej jest zbierać je w dzień zaplanowanej ich utylizacji i / lub przechowywać je w lodówce; jeśli nie mamy czasu na robienie przetworów tego samego dnia, możemy kwiaty (pozbawione jak największej ilości zielonych gałązek) zalać odrobiną soku z cytryny z dodatkiem cukru i pozostawić lekko przykryte w lodówce (tak radzi między innymi Christine Ferber, o krórej wspominałam tutaj – klik).
‚

‚
Jak może pamiętacie z zeszłorocznego wpisu – ja z kwiatów czarnego bzu najczęściej przygotowuję syrop. Uwielbiam ten specyficzny zapach i smak. Lubię dodawać go do koktajli (tych mniej lub bardziej ‘procentowych’ również ;)), do ciast czy deserów (np. w tej ‘zupie’ truskawkowej – klik). W zeszłym roku zrobiłam też dzięki Pinkcake przepyszny dżem truskawkowy z kwiatami czarnego bzu – to naprawdę prawdziwa delicja! Jeśli więc tylko macie gdzieś dostęp do czarnego bzu, zróbcie ten dżem koniecznie! (w tym tygodniu będę robić podobny, lecz z dodatkiem rabarbaru).
‚

‚

Przepis na syrop cytuję dziś ponownie poniżej, a wszystkich zainteresowanych zapraszam również do zeszłorocznego wpisu – klik, gdzie znajdziecie więcej szczegółów na ten temat (oraz przepis na wspomniany, przepyszny dżem truskawkowy).
Przy okazji polecam Wam również nieco inną recepturę, prezentowaną rok temu przez Alicję vel Margot – syrop z kwiatów czarnego bzu i cytrusów; jest niesamowicie aromatyczny i smaczny, warto więc pokusić się i o tę wzbogaconą wersję :)
(mój syrop bzowo-cytrusowy rok temu nie doczekał się zdjęć niestety, ale mam nadzieję, że w tym roku uda mi się to nadrobić ;)).

‚

Syrop z kwiatów czarnego bzu

20-40 baldachów czarnego bzu
1 kg cukru
20 g kwasku cytrynowego lub sok z 1 cytryny
1 litr wody

Kwiaty zbieramy w suchy, słoneczny dzień (najlepiej takie, które są w początkowej, a nie w końcowej fazie kwitnięcia). Zrywamy je delikatnie i równie delikatnie układamy je w misie lub w worku (nie zamykamy go). Pamiętajmy by nie zrywać zbyt wielu kwiatostanów z tego samego drzewa. Po przyniesieniu ich do domu rozkładamy delikatnie kwiaty bzu na papierze, by umożliwić ewentualnym ich mieszkańcom ewakuację ;) Nie polecam potrząsania baldachami, pozbywamy się bowiem wtedy nie tylko robaczków, ale i pyłku kwiatowego. Następnie, bezpośrednio nad naczyniem w którym będziemy przygotowywać syrop, odcinamy kwiaty bzu tak, by zachować jak najmniejsze części zielonych gałązek (to one bowiem mogą nadać syropowi gorzkiego posmaku). Im więcej mamy kwiatów, tym mocniejszy będzie nasz produkt końcowy, jednak nawet z 10-15 dużych baldachów otrzymamy aromatyczny, delikatny syrop.
Po oberwaniu kwiatów przygotowujemy zalewę : zagotowujemy wodę z cukrem i kwaskiem (lub sokiem z cytryny) i wrzątkiem zalewamy kwiaty (wszystkie muszą być zakryte syropem), przykrywamy i odstawiamy na 2-4 dni, delikatnie mieszając zawartość naczynia mniej więcej raz dziennie. Następnie dokładnie filtrujemy syrop i przelewamy do wyparzonych butelek; jeśli chcemy przechowywać go dosyć długo, radzę syrop zapasteryzować (możemy zagotować go tuż przed wlaniem do butelek). Syrop który nie jest pasteryzowany przechowuję zawsze w lodówce, a pasteryzowany – w piwnicy. Po otwarciu syrop przechowujemy w lodówce.

W podobny sposób możemy przygotować również inne syropy, np. z liści melisy, mięty czy werbeny. Urozmaicą nam one nie tylko te letnie, ale i jesienno-zimowe desery :)

‚

Pozdrawiam Was serdecznie! (z kubeczkiem koktajlu truskawkowego w ręce, rzecz jasna z dodatkiem syropu z kwiatów czarnego bzu ;)).

‚

Szparagi i pesto z orzeszków ziemnych

21 Maj 2011 47 odpowiedzi

‚
Sezon na szparagi nadal w pełni. Kupując je dwa razy w tygodniu od czasu do czasu trzeba wymyśleć coś nowego, coś innego, w przeciwnym bowiem razie nawet szparagi mogą się ‘przyjeść’ ;) Niedawno testowany ich mariaż ze szpinakiem i kokosem był na tyle udany, że pokusiłam się o kolejny eksperyment. A wszystko to dzięki Annie Marii, która w komentarzach do tamtego ‘kokosowego’ wpisu podsunęła mi fistaszkowy pomysł autorstwa Niki Segnit (o jej książce – ‘The Flavour Thesaurus’ – pisałam tutaj – klik).
Pod hasłem ‘szparagi’ znajdziemy u Niki propozycje (w większości pewnie Wam znane) łączenia ich z takimi oto składnikami : z migdałami, estragonem lub miętą, jajkiem, z twardymi serami, cytryną i pomarańczą, z groszkiem i ziemniakami, z grzybami (a w szczególności ze smardzami), truflami, z prosciutto, z owocami morza i rybami (tłustymi lub białymi) oraz z… orzeszkami ziemnymi (fistaszkami). W pierwszej chwili fistaszkowa propozycja nieco mnie zaskoczyła, jednak jako iż jest to jedyny sładnik z jakim szparagów jeszcze nie łączyłam, postanowiłam spróbować. I tym razem Niki również się nie pomyliła – szparagi z sosem fistaszkowym są naprawdę pyszne!* Postanowiłam więc posunąć eksperyment nieco dalej i ożenić szparagi z fistaszkowo-kolendrowym pesto, przygotowanym na zupełnie inną okazję (jako dodatek do pewnej zupy, ale o niej będzie w następnym wpisie). Werdykt – przepyszne, dosyć oryginalne w smaku danie, choć może nie wszystkim przypadnie ono do gustu. Za to wielbicielom masła orzechowego oraz nieco egzotycznych smaków z całą pewnością :)

‚
*wypróbowany kilka dni temu sos fistaszkowy proponowany przez Niki Segnit to 3 łyżki oleju słonecznikowego (użyłam delikatnej oliwy) + 3 łyżki soku z cytryny + 2 łyżki sosu sojowego, odrobina cukru i przyprawy do smaku + 100 g posiekanych, zgrilowanych orzeszków ziemnych

‚

Pesto z orzeszków ziemnych i świeżej kolendry

przepis pochodzi z książki ‘Food for family and friends’

na 4 porcje

100 g niesolonych orzeszków ziemnych, lekko zgrilowanych
2 ząbki czosnku, posiekane (u mnie 1 duży)
2 łyżki drobno startego świeżego imbiru (u mnie 1 łyżka)
2 zielone papryczki chili, pozbawione nasion i posiekane (pominęłam)
1 mały pęczek świeżej kolendry
garść listków mięty
garść listków bazylii
2 łyżki tajskiego sosu rybnego lub sojowego (użyłam sojowego)
2 łyżki soku z limonki
1 łyżka cukru trzcinowego (użyłam syropu z agawy)
+ kilka łyżek oleju arachidowego lub delikatnej oliwy
(oryginalny przepis nie przewiduje dodatku oleju / oliwy, jednak pesto po zmiksowaniu miało dosyć suchą konsystencję, dlatego dodałam nieco oliwy pod koniec miksowania, jak do klasycznego pesto)

Wszystkie składniki umieścić w blenderze lub malakserze i dokładnie zmiksować.
‚

‚
Szparagi (umyte, osuszone i pozbawione stwardniałych końcówek) przygotowałam w wersji stir fry z odrobiną sosu sojowego i podałam z pieczonymi batatami (połączenie to już w zeszłym roku wyjątkowo posmakowało mi w duecie ze szparagami – klik). Słodkie ziemniaki z dodatkiem tego aromatycznego pesto również smakują wyśmienicie! Będzie o nich jeszcze słów kilka w kolejnym wpisie.
Jak dopisałam przy przepisie – pominęłam papryczkę chili, gdyż nie przepadamy za zbyt ostrymi smakami i dodałam jedną tylko łyżkę startego imbiru, co i tak okazało się wystarczające. Jeśli jednak lubicie (i trawicie ;)) bardziej rozgrzewające dania, dodajcie więcej przypraw.

‚
* * *
‚
Więcej szczegółów na temat przygotowania szparagów znajdziecie tutaj – klik, a pozostałe przepisy – w zakładce ‘szparagi’.

Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkim miłej niedzieli :)

‚

Bea w Kuchni

sezonowo i lokalnie