… filiżanka dobrej, włoskiej kawy. Takiej, z którą żadna inna równać nie może się. I której bardzo mi teraz brakuje (w akcie desperacji rozważam już nawet zmianę ekspresu do kawy i wczytuję się w rady na blogu kawowym…).
A przy kawie były takie na przykład widoki :
lub takie, podczas wczesnych śniadań lub późniejszych powrotów z wędrówek do ‘bazy noclegowej’ ;) :
Były też oczywiście crostini, bruschette, moje ulubione Brunello di Montalcino oraz – rzecz jasna – niezliczone ilości skonsumowanego pecorino, którego kilka kilogramów przywędrowało z nami do domu w turystycznej lodówce (poniżej tylko jedna jego część :)).
A później (tradycyjnie już…) nasza ukochana Engadyna, włóczęgi po alpejskich szlakach i codzienny, popołudniowy relaks w termach.
Teraz powoli wracam do codzienności (w poniedziałek zaczęły się nowe kursy, przede mną więc 10 kolejnych pracowitych tygodni…), a jako że lato nareszcie i tutaj dotarło, to mam nadzieję, iż znajdę coś ciekawego na jutrzejszych targowych straganach (i obiecuję nowe wpisy już niebawem :)). Chętnie zamieszczę więcej wakacyjnych zdjęć, jeśli tylko są / będą chętni do ich oglądania :)
Pozdrawiam serdecznie i życzę Wam wszystkim miłego dnia!
Dokładnie rok temu Magda przypomniała mi o pewnym pysznym wytrawnym ‘keksie’, który wtedy niestety nie doczekał się publikacji… Pomyślałam jednak, że może przepis przyda się Wam np. na jakiś letni piknik? Jest bowiem idealnym wypiekiem na tego typu okazje.
Ja niestety teraz już mogę tylko o nich pomarzyć, ale kto wie – może kiedyś znów organizm przestanie się buntować i jajka powrócą do łask? ;)
180 g mąki
1 saszetka proszku do pieczenia (dałam ok. 1,5 łyżeczki)
3 jajka
100 g startego sera gruyère
100 ml oliwy z oliwek
100 ml mleka
200 g fety
2 – 3 garści świeżych, posiekanych ziół (bazylia, pietruszka, szczypiorek…)
pieprz, szczypta soli
Piekarnik rozgrzać do 180 stopni.
Fetę pokroić w grubą kostkę.
Wymieszać mąkę z proszkiem do pieczenia. W drugim naczyniu roztrzepać jajka razem z oliwą i mlekiem. Doprawić pieprzem i odrobiną soli (nie solimy zbyt duzo, feta jest bowiem wystarczająco słona).
Dodać mieszankę jajeczną do mąki i delikatnie wymieszać. Następnie dodać przygotowane sery oraz zioła i dobrze wymieszać.
Wylać masę do wyłożonej papierem (lub natłuszczonej i posypanej bułką tartą / mąką) foremki / keksówki i piec przez około 50 minut.
Kroić po wystudzeniu.
Drugi wytrawny keks (ten po prawej stronie na zdjęciu), to modyfikacja przepisu Sissi – klik na wytrawny keks z kozim serem. Po oryginał odsyłam Was na Jej bloga, a poniżej wersja z moimi nieznacznymi modyfikacjami :
Wytrawny ‘keks’ z kozim serem
150 g serka koziego (użyłam sera ‘Sainte Maure’)
150-70 g mąki
ok. 1,5 łyżeczki proszku do pieczenia
1 łyżeczka suchego tymianku lub oregano (lub większa ilość świeżych ziół)
ok. pół łyżeczki soli (w zależności od tego, jak słony jest nasz ser)
kilkanaście suszonych pomidorów, posiekanych (używam tych z oliwy)
3 jajka
150 g gęstego serka typu quark
100 ml gęstego jogurtu (używam owczego lub koziego)
50 ml mleka (użyłam koziego)
ok. 2-3 łyżki oliwy (użyłam tej z suszonych pomidorów)
pieprz
Piekarnik rozgrzać do 200 stopni.
Ser kozi rozdrobnić / pokroić.
Wymieszać mąkę z proszkiem do pieczenia, solą i ziołami. W drugim naczyniu roztrzepać jajka z serem quark, jogurtem, mlekiem i oliwą, doprawić do smaku. Wymieszać mąkę z masą serową, dodać pokrojone suszone pomidory i pokrojony ser, dobrze wymieszać. Przelać masę do keksówki (30 x 10 cm) i piec ok. 60 – 60 minut. Kroić po całkowitym wystudzeniu.
Poniżej wersja z dodatkiem 2-3 łyżek zielonej tapenady :
… czyli :
- szparagi i bób ugotowane na parze (ok. 3 minuty, następnie od razu przekładamy do lodowatej wody)
- zgrillowane plasterki cukinii
- garść rukoli
- kawałki pokruszonego koziego sera pleśniowego
- ziołowy sos vinaigrette (oliwa, sok z cytryny + odrobina otartej skórki, posiekane zioła – bazylia, pietruszka, mięta; sól i pierz do smaku
- można posypać zrumienionymi na suchej patelni orzeszkami piniowymi lub płatkami migdałowymi
