Czerwiec pachnie truskawkami i rabarbarem. Są już coraz słodsze czereśnie, są i pierwsze porzeczki (na szczęście za nimi nie przepadam, mam więc na targu o jeden dylemat zakupowy mniej ;)). Wszędzie panoszy się już zielony groszek, fasolka i strąki bobu, który nieśmiało pojawia się na straganach. Pod tym względem czerwiec lubię chyba bardziej niż maj, gdyż wybór świeżych, sezonowych warzyw i owoców jest coraz większy. Wszelakie nowalijki, pyszne młode ziemniaki, cukinia (a przede wszystkim jej kwiaty!), jeszcze tylko pomidory prosto z krzaczka i będę już w pełni kulinarnego szczęścia ;)
Z targu wróciłam w sobotę z koszykiem pełnym czerwcowych skarbów. Warzywa najlepiej smakują mi teraz jak najmniej przetworzone, gotowane jak najkrócej, by zachować ich piękny, wiosenny kolor. Obiady i kolacje są gotowe w kilka-kilkanaście minut, oczywiście nie licząc czasu potrzebnego na łuskanie bobu czy groszku, ale przecież to czysta przyjemność ;) Poza tym w tak upalne dni nikt ani nic nie zmusi mnie do włączenia piekarnika (chyba że wcześnie rano, by upiec szybkie ciasto na weekend ;)).
*
*
Inspiracją do ostatniej sałatki był przepis Angeli Hartnett, który pojawił się w majowym numerze BBC Good Food; połączenie cukinii i bobu wyjątkowo przypadło mi do gustu, tym bardziej, iż potrzebne składniki czekały na zagospodanie ;) Orzechy włoskie zamieniłam na moje ukochane piniowe, dodałam pokruszony kozi ser (który najchętniej jadłabym trzy razy dziennie ;)), a dressing przygotowałam tylko z oliwy z odrobiną soku z cytryny. Do tego kilka listków bazylii wprost z balkonowej skrzynki i voilà ! Obiad gotowy :)
4-6 łyżek orzeszków piniowych (lub garść orzechów włoskich)
ok. 200-250 g bobu (waga już po wyłuskaniu)
4 średniej wielkości cukinie
oliwa z oliwek
sok z cytryny
sól, pieprz
kilka listków bazylii opcjonalnie :100-150 g koziego sera lub fety
Orzechy zgrilować na rozgrzanej, suchej patelni.
Bób ugotować w osolonej wodzie lub na parze; po ok. 3 minutach natychmiast przełożyć go do lodowatej wody by zatrzymać proces gotowania, obrać go z łusek.
Cukinie umyć, osuszyć, pokroić na plastry i zgrilować (lub podsmażyć kilka minut na patelni z dodatkiem 2 łyżek oliwy), na koniec doprawić do smaku.
Oliwę wymieszać z sokiem z cytryny (do smaku) z dodatkiem soli i pieprzu. Warzywa wymieszać z dresingiem, posypać orzechami i listkami bazylii. Ewentualnie dodać pokruszony kozi ser / fetę.
Hibiskus (Hibiscus sabdariffa) czyli ketmia szczawiowa (zwana również malwą sudańską) jest niezwykle cenną dla naszego zdrowia rośliną : zawiera sporo witaminy C, ułatwia trawienie, obniża ciśnienie tętnicze, działa relaksująco i uspokajająco, ma działanie przeciwzapalne oraz moczopędne, stosuje się go również przy kaszlu i anginie (więcej na temat hibiskusa możecie przeczytać np. tutaj lub tutaj). Suszone kwiaty hibiskusa są też używane jako przyprawa (mają lekko korzenny aromat), a liście smakują podobno jak nieco bardziej pikantna wersja szpinaku. Wykorzystuje się również nasiona hibiskusa, z których tłoczy się jadalny olej, a włókna łodyg rośliny można wykorzystywać np. do wyrobu worków.
Dla mnie jednak hibiskus to przede wszystkim składnik wspaniałego napoju orzeźwiającego, który przygotowuję latem, lub pysznej, gorącej herbatki, którą posiłkuję się w okresie jesienno-zimowym.
W wielu krajach (między innymi w Afryce, Meksyku czy na Antylach) bardzo popularny jest napój zwany ‘karkade’ / ‘carcadet’ (lub ‘bissap’). Niektórzy moi międzynarodowi uczniowe namiętnie go pijają, jest to praktycznie narodowy trunek rodem z Senegalu ;)
Przygotowanie go jest niezwykle proste :
Karkada – orzeźwiający napój z kwiatów hibiskusa
2 łyżki suszonych kwiatów (ja często daję więcej – małą garść…) zalewamy 2 litrami wody i odstawiamy na minimum 2 godziny (lub w lodówce na całą noc); następnie przecedzamy i ewentualnie slodzimy do smaku (gdy przygotowuję napój z hibiskusa do picia przez cały dzień – w zastępstwie wody – nigdy go nie słodzę).
Jeśli lubicie, dodajcie też do napoju sporo świeżej mięty, która w połączeniu z hibiskusem wyjątkowo dobrze smakuje w upalne dni (a przy okazji łagodzi nieco lekko kwaskowy smak kwiatów). Do tego kilka kostek lodu i upał nie będzie nam już straszny ;)
Niektórzy przygotowują ten napój nieco inaczej – wodę zagotowuje się, dodaje się kwiaty i pozostawia na ok. 30 min do naciągnięcia, a dalej jak poprzednio – wywar należy przecedzić i ewentualnie posłodzić. Ja jednak latem wolę tę pierwszą wersję, nie muszę bowiem czekać aż napój odpowiednio wystygnie…
Można też przygotować inne warianty takiego napoju, dodając np. nieco wody z kwiatów pomarańczy lub wody różanej, możemy dodać kardamon, wanilię czy gałkę muszkatołową.
W wersji ‘rozgrzewającej’ zaś przygotowuje się gorący wywar z kwiatów hibiskusa z dodatkiem imbiru, goździków, miodu, soku z limonki (opcjonalnie) oraz odrobiny rumu. Wierzcie mi – niektórzy tylko w ten sposób leczą wszelakie jesienno-zimowe przeziębienia ;)
Z kwiatów możemy też przygotować pyszny syrop :
‚
Syrop z kwiatów hibiskusa
100 g suszonych kwiatów
1 litr wody
ok. 700-800 g cukru
Wodę zagotować, wrzucić kwiaty i odstawić do naciągnięcia. Po kilkunastu minutach (15-30 minut) przecedzić, do wody dodać cukier i gotować na wolnym ogniu aż syrop dobrze zgęstnieje. Gorący syrop przelać do czystych, wyparzonych / wypieczonych, suchych butelek i szczelnie zakręcić. Przechowywać w chłodnym i ciemnym miejscu (po otwarciu przechowywać w lodówce).
Syropu takiego możemy używać jako dodatek do wszelakich deserów czy koktajli – podobnie jak kir czy kir royal, tradycyjny syrop z czarnej porzeczki zastępujemy syropem z hibiskusa i dopełniamy kieliszek schłodzonym białym winem lub szampanem (proporcje 1:4 lub 1:5, wedle smaku). A jeśli uda Wam się kupić całe kwiaty hibiskusa, to mogą one jednocześnie posłużyć jako dekoracja koktajlu czy deseru.
‚
‚
‚ (tutaj np. znajdziecie sporo pomysłów na koktajle dla dorosłych ;) z użyciem syropu z hibiskusa)
‚
* * *
W odpowiedzi na pytania mailowe dotyczące zakupu kwiatów hibiskusa podpowiadam, by pytać przede wszystkim w aptekach lub sklepach zielarskich; kupić go można także w ‘herbacianych’ sklepach internetowych oraz na stronach typu allegro czy e-bay.
‚
Weekend upłynął mi (między innymi) pod znakiem pierwszych wiosennych rabarbarowo-truskawkowych przetworów. Sporo mam jeszcze planów, obawiam się jednak, że – jak zwykle ;) – na wszystko nie starczy mi czasu…
Ale przejdźmy do weekendowych konkretów :)
Na początek był dżem truskawkowy z kwiatami czarnego bzu, o którym już Wam wspominałam (przepis tutaj – klik). Tym razem zrobiłam też drugą jego wersję, z dodatkiem rabarbaru, a kwiaty (pozbawione gałązek) pozostawiłam tym razem w dżemie (pomysł zaczerpnięty od Christine Ferber). Pod koniec smażenia dodałam też nieco naturalnej pektyny owocowej (ok. 2 łyżeczki), nie chciałam bowiem zbytnio przedłużać smażenia.
Co do naturalnej pektyny owocowej (zazwyczaj pozyskiwana jest ona z jabłek), dopiszę tylko iż jej dodatek przydatny jest przy robieniu dżemów z owoców zawierających mało pektyny (jak truskawki np.) w przypadku, gdy nie chcemy używać olbrzymich ilości cukru (dla mnie przetwory gdzie na kilogram owoców dodaje się kilogram cukru są praktycznie niejadalne…) lub gdy nie chcemy smażyć dżemu w nieskończoność. Jeśli doddamy pektyny tylko trochę, nie otrzymamy ‘żelowej’ galaretki, a naprawdę idealną ‘dżemową’ konsystencję, pektyna pomoże bowiem np. owocom puszczającym dużo soku szybciej się ściąć (o pektynie wspominałam również tutaj – klik). ‚
Dżem truskawkowo-rabarbarowy z kwiatami czarnego bzu
ok. 450 g truskawek*
ok. 550 g rabarbaru*
ok. 350-400 g cukru (użyłam jasnego trzcinowego)
5 kwiatostanów dzikiego bzu czarnego
1 łyżka soku z cytryny
otarta skórka z 1/2 cytryny opcjonalnie – naturalna pektyna owocowa
*waga owoców po przygotowaniu
Truskawki opłukać, odszypułkować, osuszyć i pokroić w ćwiartki; rabarbar umyć, osuszyć i pokroić na 1-1,5 cm kawałki. Owoce zasypać cukrem wymieszanym ze skórką cytrynową i odstawić. Kiedy owoce puszczą sok, dodać sok z cytryny i zacząć smażyć owoce na wolnym ogniu. W międzyczasie przygotować kwiaty bzu (po eksmisji ewentualnych ich mieszkańców ;)), odcinając jak najwięcej zielonych gałązek i pozostawiając możliwie jak najwięcej samych kwiatów. Mniej więcej w połowie smażenia dodać kwiaty do owoców i smażyć do uzyskania odpowiedniej konsystencji (jeśli dżem nadal jest zbyt płynny, pod koniec smażenia możemy dodać odrobinę naturalnej pektyny).
Gorący dżem przełożyć do czystych, suchych słoiczków, szczelnie zakręcić i ewentualnie zapasteryzować – uwaga : pasteryzacje polecam tylko w przypadku, jeśli nie używamy pektyny. (więcej o pasteryzacji tutaj – klik)
*
* * *
‚
‚
Kilka miesięcy temu, w jednej z nowo zakupionych książek, spodobał mi się przepis na mini tarty z rabarbarowo-hibiskusowym nadzieniem (konkretnie rzecz biorąc, zaintrygował mnie smak nadzienia właśnie). Dlatego gdy na początku maja zobaczyłam u Noblevy dżem rabarbarowy z hibiskusem wiedziałam, że muszę go zrobić! :)
Dżem jest bardzo smaczny, choć jeśli rabarbar którego użyjemy jest mało słodki, trzeba będzie dodać nieco więcej cukru. Dlatego właśnie i tym razem postanowiłam ‘ożenić’ rabarbar ze słodkimi truskawkami, hibiskus bowiem świetnie i do nich pasuje. ‚
suszone kwiaty hibiskusa
‚
Oprócz specyficznego, lekko kwaskowego posmaku kwiaty hibiskusa nadają również pięknego koloru, co jest dodatkowym atutem tego dżemu. Przyznaję, że po raz pierwszy użyłam hibiskusa do wyrobu dżemu, do tej pory bowiem używałam go tylko do przygotowywania syropu (do deserów czy koktajli) lub orzeźwiającego napoju na upalne dni. Ale o tym będzie już za kilka dni…
‚
Rabarbarowo-truskawkowy dżem z kwiatami hibiskusa
proporcje na ok. 700 ml dżemu
ok. ¾ szklanki suszonych kwiatów hibiskusa
ok. ¾ szklanki wody
ok. 120 g cukru (użyłam trzcinowego)
350 g rabarbaru*
300 g truskawek*
+ cukier do smaku
*waga owoców po przygotowaniu
Owoce umyć i osuszyć. Rabarbar pokroić na 1-1,5 cm kawałki, truskawki odszypułkować i przekroić na połówki.
Kwiaty hibiskusa zalać wodą i odstawić na kilka minut; przełożyć je do garnka i zalać wodą z moczenia (jeśli na dnie są jakieś nieczystości – wodę uprzednio przecedzić). Dodać cukier i gotować kwiaty ok. 10 –15 minut, aż całość nabierze konsystencji syropu (jak radzi Nobleva, po ugotowaniu możemy kwiaty przełożyć na deskę i pokroić je, jeśli znalazły się w nich jakieś twarde kawałki). Następnie do gorącego syropu dodać rabarbar i truskawki i smażyć do otrzymania odpowiedniej konsystencji (podczas smażenia dodać cukru, jeśli dżem jest za mało słodki). Przełożyć do czystych, suchych słoiczków, szczelnie zakręcić i ewentualnie zapasteryzować. (więcej o pasteryzacji tutaj – klik)
A jeśli – tak jak ja – jesteście również wielbicielami różanych smaków, to dżem ten możecie też przygotować z dodatkiem odrobiny wody różanej właśnie – jest pyszny!
(do jednej porcji dodałam ok. 2 łyżek wody różanej)
