Dziś, za sprawą Majany, mieliśmy pyszne śniadanie ! :)
A to wszystko za sprawą zaproponowanego przez nią w ramach lipcowej Weekendowej Piekarni przepisu (tylko dlatego, że tym razem wyjątkowo piec możemy przez cały miesiąc – zdążyłam na czas ;) ).
Majana wybrała dla nas delikatnie cytrynowe bułeczki (przepis oryginalny to słodki wieniec cytrynowy, który pochodzi z książki Małgorzaty Zielińskiej (Mirabbelki) - ‘Drożdżowe Wypieki’). Jako że często piekę drożdżówki / bułeczki z podobnych proporcji, byłam pewna, że i te nam posmakują :)
Dokonałam tylko kilku niewielkich zmian. Przede wszystkim – jako że nadal niezbyt dobrze toleruję produkty krowie – mleko zastąpiłam pół na pół owczym i kokosowym a masło – nieutwardzaną margaryną bio. Poza tym, jako że z jajkami dopiero zaczynamy na nowo się lubić ;) do wypieku użyłam tylko jednego jajka dodając do ciasta nieco więcej mleka. Ciasto pięknie wyrosło, było bardzo plastyczne przy formowaniu bułeczek, a jego struktura po upieczeniu jest bardzo delikatna i puszysta. Jeśli jeszcze nie piekliście ich – spróbujcie koniecznie! Z pewnością i Wam posmakują :)
Majano, raz jeszcze dziękuję Ci za tę smakowitą propozycję ! :)
(poniżej przepis z moimi modyfikacjami; oryginał tutaj – klik)
*
Bułeczki delikatnie cytrynowe
300 g mąki
1 łyżeczka drożdży instant (dodałam odrobinę więcej)
120 ml mleka (pół na pół owcze + kokosowe)
80 g cukru
60 g nieutwardzanej margaryny bio
1 jajko
otarta skórka z 1 cytryny
1/4 łyżeczki soli
dodatkowo : 1 jajko + płatki migdałowe do posmarowania i posypania
moja wersja ‘maszynowa’ :
Mleko wraz z margaryną lekko podgrzałam. Dodałam jajko, rozbełtałam je w mleku i wlałam do ‘wiaderka’ maszyny. Dodałam otartą skórkę z cytryny, przesianą i wymieszaną z solą mąkę, cukier oraz drożdże i nastawiłam program ‘ciasto / dough’.
Po zakończeniu programu (1h30) z ciasta uformowałam 9 bułeczek o wadze ok. 70 g każda.
7 z nich umieściłam w okrągłej, natłuszczonej formie o średnicy 23 cm (spód 18 cm), przykryłam je i pozostawiłam do ponownego wyrośnięcia.
(dwie pozostałe bułeczki, które nie zmieściły się do foremki upiekłam osobno, ale o tym za chwilę).
Po ok. 45 minutach bułeczki posmarowałam jajkiem rozkłóconym z odrobiną mleka, posypałam je płatkami migdałowymi i piekłam je ok. 30 minut w 180°. *
*
Ciasto tych dwóch bułeczek, które nie zmieściły się do foremki, zostało wykorzystane do zrobienia szybkich jagodzianek – owoce wymieszałam z odrobiną cukru i otartej skórki cytrynowej, napełniłam nimi bułeczki, przed pieczeniem posmarowałam je jajkiem, a już po wystygnięciu – polukrowałam delikatnie cytrynowym lukrem.
Dzięki dodatkowi tłuszczu roślinnego (oraz roślinnego mleka) ciasto dłużej niż tradycyjne pozostaje świeże i dziś smakuje tak samo dobrze jak wczoraj. Miło jest mieć wakacje i móc jeść takie pyszności na śniadanie (a przede wszystkim mieć czas na prawdziwe śniadanie ;) ). *
*
A teraz już wracam do smażenia konfitur, robienia nalewek, pieczenia tarty czereśniowej oraz testowania pewnego nader smakowitego, orzeźwiającego przepisu na letni deser.
Oczywiście szczegóły już niebawem ;)
I w tym roku bardzo miło zaskoczyliście mnie tak licznym udziałem w Czekoladowym Weekendzie. Widzę, że nasze wspólne czekoladowanie przypadło Wam do gustu, co tym bardziej mnie cieszy :)
Uczestniczących blogów było bardzo dużo (aż 115 !), a przygotowanych potraw – jeszcze więcej! Mamy więc kolejną wspaniałą kolekcję czekoladowych przepisów do wypróbowania w bliższej lub dalszej przyszłości :)
Oprócz tradycyjnego spisu treści proponuję Wam tym razem również spis alfabetyczny (pozazdrościłam Polce podczas Orzechowego Tygodnia ;) ).
Do tego alfabetycznego spisu pozwoliłam sobie lekko zmodyfikować nazwy kilku przepisów; jeśli np. Wasza propozycja to : ‘cudownie puszysty sernik’, to wpisałam go jako : ‘sernik cudownie puszysty’ ;) bowiem szukając sernika nikt pod ‘C’ by pewnie nie zaglądał… Mam nadzieję, że Wam to nie przeszkadza (nie miałam niestety na tyle czasu by zapytać Was o to z osobna); jeśli jednak komuś ta zmiana przeszkadza – proszę dać znać, a wszystko powróci do stanu pierwotnego ;)
Mam nadzieję, że nikogo nie pominęłam, że żadnego wpisu nie zdublowałam, ostrzegam jednak zawczasu, że i tak niestety mogło się zdarzyć… Tym bardziej, że niektórzy z Was mają innego nicka blogowego i innego na Durszlaku np. i nie zawsze jest łatwo nad tym zapanować ;) Liczę więc na Wasz sokoli wzrok, ja bowiem po kilku długich godzinach wpatrywania się w monitor, kopiowania linków, wklejania i alfabetycznego ich układania powoli zaczynam mieć migające gwiazdki przed oczami… ;)
A teraz już zapraszam Was do lektury naszych czekoladowych propozycji i zapraszam ponownie za rok do kolejnego, wspólnego czekoladowania ;)
Pozdrawiam Was bardzo serdecznie !
I raz jeszcze dziękuję za tegoroczną partycypację :)
*
A oto banner i kod do podsumowania dla zainteresowanych : *
W minioną niedzielę, mimo iż czasu miałam jak na lekarstwo, skusiłam się jednak na kolejny chlebowy wypiek. Jako że bardzo lubimy chleby z dodatkiem mąki gryczanej, to zaproszenie Gospodarnej Narzeczonej do upieczenia ‘pain breton’ bardzo mi się spodobało. Za to chlebowi nie spodobały się chyba suszone drożdże… Albo mój brak zainteresowania nim i pochłonięcie czekoladą ;) Albo… albo jeszcze coś innego. Ostatecznie zdecydowałam się na pieczenie w formie, gdyż ciasto rozlewało się jak bretoński naleśnik, a nie jak rasowy chleb ;) Niestety przy nacinaniu nastąpiła kolejna klapa – ciasto opadło koncertowo i nic go już niestety nie zdołało uratować. Ale to nic, chleb oczarował nas swoim smakiem i nawet jego nieco trapezowy wygląd aż tak bardzo mi nie przeszkadza :)
Chleb upiekłam z połowy porcji i dodałam więcej mąki żytniej (zapomniałam dokupić pszennej chlebowej…).
Na zdjęciu – z biało-czarną ściereczką, w nawiązaniu do barw Bretanii :) Wiem wiem, ściereczka powinna być w paski, ale takowej akurat nie miałam. Poprawię się następnym razem ;)
Proporcje na dwa duże bochenki. Proponuję upiec z połowy porcji.
Pate fermentee
Przepis na około 900g, czyli dużo więcej niż potrzebujemy. Cierpliwości, nic się nie zmarnuje.
-10g świeżych drożdży (u mnie suszone)
-500g mąki
-10g soli zwykłej
-350g wody
W misce mieszamy mąke i drożdże, dodajemy sól i wodę. Wyrabiamy ciasto metodą Bertineta. Wyrobione ciasto wkładamy do miski, przykrywamy wilgotną ściereczką i odstawiamy do wyrastania w temperaturze pokojowej na 6 godzin lub w lodówce na noc (maksymalnie na 48 godzin). Ciasto powinno podwoić swoją objętość. Jeśli ciasto dojrzewało w lodówce należy je wyjąć na godzinę przed wyrabianiem chleba.
Ciasto na chleb
-15g szarej soli
-700g wody
-750g mąki pszennej chlebowej*
-200g mąki gryczanej
-50g mąki żytniej razowej*
-300g pate fermentee
-10 świeżych drożdży (u mnie suszone)
-semolina do wysypania łopaty i biała mąka do podsypywania
*mniej więcej ¼ mąki pszennej zastąpiłam żytnią
Grubą sól rozpuszczamy w odrobinie wody (z tej uprzednio odmierzonej). Gdy sól się rozpuści, w dużej misce mieszamy wszystkie składniki. Kiedy ciasto będzie jednolite, wykładamy je na suchy blat i wyrabiamy metodą Bertineta (można też wyrabiać po swojemu). Gdy ciasto będzie wyrobione (gładkie, elastyczne, z dobrze rozwiniętym glutenem) wykładamy je na oprószony mąka blat i formujemy kulę. Ponownie wkładamy do miski i przykrywamy wilgotną ściereczką, odstawiamy na 45 minut. Ponownie wykładamy ciasto na oprószony mąka blat, odgazowujemy i ponownie formujemy kulę. Odstawiamy i tym razem na 45 minut.
Po tym czasie, jeśli robiliśmy z całej porcji, dzielimy ciasto na pół. Formujemy okrągłe bochenki. I wkładamy, złaczeniami do góry, do omączonych koszyków. Zostawiamy do wyrastania na 90 minut. Chleb powinien podwoić objętość.
W tym czasie, praktycznie, rozgrzewamy piekarnik do 250 st. C.
Łopatę obsypujemy semoliną. Wykładamy wyrośnięty chleb, nacinamy w kratkę. Wlewamy wrzątek na naczynia wstawione na sam dół piekarnika (u nas jest tam blacha z żeliwną fajerką, która ładnie wytwarza parę, aż bucha). Wkładamy chleb. Po pięciu minutach obniżamy temperaturę do 210 st. C i pieczemy kolejne 15-20 minut.
Początkowo miałam zastrzeżenia do krótkiego czasu pieczenia, ale spróbowałam. Chleb wyszedł co prawda z dość miękka skorka, ale upieczony. Hamelman chleby o tej wadze piecze około 35-40 minut. (ja piekłam w sumie ok. 40-45 minut)
Studzimy na kratce.
Z pozostałego pate fermentee możemy zrobić Flamiche. Na przykład wtedy, gdy chleb wyrasta. To rodzaj „białej pizzy” z okolic Szampanii i Lotaryngii, podobno dużo starszy od słynnej włoskiej siostry. (szczegóły przepisu na Flamiche u Gospodarnej Narzeczonej)
*
* * * * *
Już teraz serdecznie dziękuję wszystkim za udział w Czekoladowym Weekendzie, za wszystkie przemiłe słowa i maile :)
Podsumowanie pojawi się jutro lub – najpóźniej – w czwartek.
Tak więc proszę o jeszcze chwilę cierpliwości ;)
*
